Τα ελαιοτριβεία αποτελούν πηγή μεγάλης βιολογικής και τοξικής ρύπανσης, ιδιαίτερα στις ελαιοπαράγωγες χώρες. Τα απόβλητα των ελαιοτριβείων αποτελούν ιδιαίτερα σταθερά συστήματα διασποράς λόγω των ανθοκινόνων που περιέχει ο ελαιόκαρπος και είναι φυσικοί γαλακτωματοποιητές. Τα απόβλητα των ελαιοτριβείων περιέχουν μεγάλα ποσά φυτοφαρμάκων, λιπαρών υλών, μεγάλο οργανικό φορτίο, μεγάλες ποσότητες αιωρούμενων στερεών και εμφανίζουν μεγάλες τιμές οξύτητας. Επίσης χαρακτηρίζονται από μεγάλες τιμές BOD5, περίπου 50.000.
Η κατεργασία των αποβλήτων ελαιουργείων περιλαμβάνει εξουδετέρωση με προσθήκη ασβέστου (CaO) σε συνδυασμό με προσθήκη κροκιδωτικών σε δεξαμενές καθίζησης καθώς και διεργασίες επίπλευσης για την απομάκρυνση των λιπαρών ουσιών. Η παραγόμενη από τις δεξαμενές καθίζησης λάσπης διατίθεται στον τελικό αποδέκτη (χωράφια) απευθείας ή μετά από χώνευση και ξήρανση.
Οι μονάδες εξευγενισμού του ελαιόλαδου (ραφιναρίες) παράγουν απόβλητα με μεγάλα ποσοστά οργανικής ύλης και ιδιαίτερα τοξικά. Η πιο αποτελεσματική μέθοδος κατεργασίας των αποβλήτων αυτών είναι ο βιολογικός καθαρισμός με τη μέθοδο ενεργού ιλύος αφού προηγηθεί χημική κατεργασία για την απομάκρυνση των τοξικών ουσιών και τη ρύθμιση του ρΗ, διεργασίες επίπλευσης για την απομάκρυνση
των επιπλεόντων λιπαρών υλών και διεργασίες καθίζησης για την απομάκρυνση των αιωρούμενων στερεών. Η δευτεροβάθμια βιολογική επεξεργασία μειώνει το BOD5 κατά 80%.
Συμπερασματικά τα υγρά απόβλητα των ελαιουργικών μονάδων χαρακτηρίζονται από:
υψηλό περιεχόμενο σε τοξικές οργανικές ενώσεις
χαμηλή τιμή pH
υψηλές τιμές βιολογικά απαιτούμενου οξυγόνου (BOD)
υψηλές τιμές χημικά απαιτούμενου οξυγόνου (COD) .
Οι μέθοδοι επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων διακρίνονται στις παρακάτω η και συνδιασμούς τους:
